جراحی بزرگ کردن آلت تناسلی یک روش نسبتاً رایج است که خطرات خاصی دارد و تنها در صورت وجود علائم واضح باید انجام شود. بسیاری از بیماران از نتیجه راضی هستند و برخی دچار عوارضی می شوند که نیاز به بهبود بیشتری دارند.
مزایای جراحی
جراحی پلاستیک برای بزرگ شدن آلت تناسلی دارای مزایای قابل توجهی است که مردان را مجبور به انجام این دستکاری می کند:
- نیازی به مصرف مداوم قرص هایی با اثر کوتاه مدت نیست که تأثیر منفی بر بدن دارند.
- در طول عملیات ، از فناوری های مدرن استفاده می شود که خطر عواقب منفی را به حداقل می رساند.
- بهبود کیفیت روابط صمیمی بین شرکای جنسی ؛
- حذف شکل گیری اسکارها و اسکارهای مختلف بر روی بدن.
برای موفقیت در دستکاری ، لازم است یک متخصص خوب پیدا کنید و تمام توصیه ها را برای آماده شدن برای عمل دنبال کنید.
علائم عمل
جراحی بزرگ کردن آلت تناسلی نیاز به علائم واقعی دارد. اگر بیمار بخواهد اندازه آلت تناسلی خود را به دلیل عدم اطمینان روانی در توانایی های خود تغییر دهد ، در این مورد ، توصیه یک روانشناس واجد شرایط ضروری است.
لیستی از علائم اصلی عملیات:
- انحنای شدید آلت تناسلی به دلیل رشد بافت فیبری ؛
- آسیب های غیر طبیعی و مادرزادی ارگان ها ؛
- تراکم بافت در اندام تناسلی ؛
- ناهنجاری های مادرزادی مجرای ادرار ؛
- تغییرات در ساختار آناتومیکی اندام.
بیشتر اوقات ، عمل با اندازه اندام کوچکی انجام می شود که قادر به انجام یک رابطه جنسی کامل نیست (این آسیب شناسی در 2 of از مردان رخ می دهد). همچنین ، جراحی با آسیب های جدی انجام می شود که از وجود یک زندگی جنسی معمولی عادی جلوگیری می کند.
پزشکان در حال بررسی علائم اضافی برای عمل هستند:
- مقدار زیادی بافت چربی ، که در اندام تناسلی قرار دارد.
- آلت تناسلی پنهان ؛
- اندام غشایی.
موارد منع مصرف و عوارض احتمالی
هنگام انجام عمل برای بزرگ کردن آلت تناسلی ، مطالعه موارد منع مصرف این روش مهم است:
- وجود اندازه متوسط آلت تناسلی در حالت نعوظ ؛
- سن زیر یک جوان ؛
- دیابت قندی به شکل پیشرونده ؛
- روند التهابی در اندام تناسلی ؛
- تشخیص HIV ، STD ؛
- بیماریهای پوستی با انتشار به پوست اندام ؛
- روند فرآیند سرطان شناسی در بدن.
خطاهای حین عملیات یا عدم رعایت کامل توصیه های بازیابی می تواند باعث ایجاد عوارض زیر شود:
- عفونت زخم باز ؛
- خون ریزی؛
- تورم آلت تناسلی ؛
- درد هنگام نعوظ ؛
- کاهش حساسیت سر اندام.
پس از عمل ، اختلال نعوظ ممکن است برای مدتی با علائم زیر مشاهده شود:
- بی ثباتی آلت تناسلی در هنگام مقاربت ؛
- شیب زاویه اندام در حالت نعوظ ؛
- کاهش اندازه آلت تناسلی ؛
- تغییر شکل شدید ؛
- مشکلات شروع نعوظ ؛
- مرگ بافت نکروتیک
روشهای عملیاتی
روشهای عمل بزرگ کردن آلت تناسلی بر اساس استفاده از روشهای مختلف بسته به علائم موجود و وضعیت عمومی بیمار است. محبوب ترین دستکاری ها در زیر مورد بحث قرار می گیرد.
لیگامنتوتومی
این عمل با استفاده از بی حسی نخاعی (تزریق مسکن ها به نخاع) انجام می شود. دستکاری با استفاده از آندوسکوپ انجام می شود ، که از آسیب به بافت های مجاور جلوگیری می کند و دوره توانبخشی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
مدت زمان عمل حدود 40 دقیقه است. در این مدت ، جراح آلت تناسلی را به جلو هل می دهد ، که باعث افزایش طول آن می شود. با اندازه گیری های واقعی ، طول اندام تغییر نمی کند ، اما تغییرات مشخصه از نظر بصری قابل توجه است.
بیمار در روز دوم از بیمارستان مرخص می شود و در خانه بهبود می یابد. تسکین درد در 3 روز اول مورد نیاز است. پس از عمل ، زخم ناحیه تناسلی از برش ایجاد شده باقی می ماند.
توانبخشی تا چند ماه طول می کشد. در این دوره از زمان ، اعتیاد به اندام و روند بهبود بافت ها وجود دارد که به تدریج زخم می شوند. برای بهبودی ، لازم است دائماً یک اکستنشنر بپوشید تا در نهایت نتیجه بدست آمده ثابت شود.
هزینه لیگامنتومی در محدوده میانی است. سیاست قیمت گذاری در میان روشهای این نوع دارای ارزش متوسطی است و اگر عمل در حضور علائم واضح انجام شود و مشروط به آمادگی بدن برای مداخله جراحی باشد ، کاملاً موجه است.
پروتزهای فالوپ
پروتزهای فالوپ یکی از سخت ترین عمل ها است ، زیرا شامل جایگزینی اندام تناسلی با ایمپلنت است. چنین دستکاری اغلب هنگام تغییر جنسیت انجام می شود و دارای عوارض قابل توجهی است ، بنابراین ، به بهبودی طولانی مدت و رعایت همه توصیه های پزشکی نیاز دارد.
برای عمل ، از ایمپلنت های سفت و سخت ، بادی و پلاستیکی استفاده می شود. دستکاری تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و اندام مصنوعی به ناحیه بدن اسفنجی وارد می شود. اگر در مورد هزینه صحبت کنیم ، این روش برای دسته اصلی جمعیت بسیار گران و غیرقابل دسترسی است.
پر کردن چربی
پرکردن چربی یک عمل جراحی پلاستیک است که در آن آلت تناسلی ضخیم می شود. اثربخشی این تکنیک مبتنی بر معرفی یک ماده خاص (چربی) در زیر پوست برای به دست آوردن اثر مورد نظر است.
هنگامی که بافت چربی پیوند می خورد ، یک اعتیاد تدریجی ایجاد می شود و اندام تناسلی به طور عادی عمل می کند. برای اینکه روش به نتیجه مطلوب برسد ، باید 2-3 بار در سال انجام شود ، زیرا چربی جذب می شود و فضاهای خالی ایجاد می کند ، که بر اندازه آلت تناسلی مرد تأثیر می گذارد.
پرکردن چربی می تواند باعث ایجاد یک فرآیند التهابی در بدن شود ، بنابراین ، در صورت بروز علائم منفی ، این تکنیک به طور خودکار به منع ورزش تبدیل می شود.
این عمل به شما امکان می دهد ضخامت آلت تناسلی را 2 سانتی متر افزایش دهید. بیمار به مدت 2 روز در خانه مرخص می شود و روند توانبخشی 4 هفته طول می کشد (صمیمیت برای جلوگیری از ایجاد عوارض جانبی و موارد منع مصرف ممنوع است).
پیوند عضله میکروجراحی
بزرگ شدن آلت تناسلی با استفاده از پیوند عضله میکرو جراحی امکان پذیر است. علاوه بر این ، این تکنیک به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد ، زیرا هزینه بالایی دارد.
اصل عمل این است که آلت تناسلی را با یک فلپ بافتی ببندید و عروق را بخیه کنید ، در نتیجه اندازه آن را افزایش دهید. مدت زمان عمل با استفاده از بیهوشی عمومی حدود 3 ساعت است.
پوست به خوبی ریشه دار می شود و عملاً باعث رد نمی شود ، بنابراین این تکنیک یکی از مثرترین روش ها است.
پس از عمل ، بیمار پس از 5-6 روز مرخص می شود. بهبودی به مدت 3 ماه ادامه می یابد ، مشروط بر اینکه تمام دستورات پزشک معالج رعایت شود. درد آلت تناسلی در عرض 20-25 روز مشخص می شود.
جراحی پروتز آلت تناسلی
جراحی تعویض آلت تناسلی یک دستکاری است که در صورت عدم نتیجه درمان محافظه کارانه و استفاده از سایر روشهای جایگزین مورد استفاده قرار می گیرد.
علائم انجام:
- وجود میکروپنیس که با اندازه متوسط آلت تناسلی مطابقت ندارد.
- مشکلات روانی ؛
- بیماری پیرونی (تغییر شکل آلت تناسلی) ؛
- نقض گردش خون در اندام ؛
- مداخله جراحی نامناسب ؛
- ناتوانی جنسی ، که در پس زمینه بیماریهای مزمن پیشرونده ایجاد شده است.
برای انجام عملیات ، باید دوره های آموزشی خاصی را بگذرانید:
- حذف بیماری (آسیب شناسی قلبی ، سل ، انکولوژی) ، که برای پروتزهای منع مصرف ممنوع است. در این مورد ، معاینه کامل بیمار انجام می شود.
- مشاوره با روانشناس (متخصص باید بیمار را برای عدم نعوظ پس از عمل به مدت چند ماه آماده کند) ؛
- انتخاب مدل مناسب و نوع پروتز کاشته شده.
این عمل تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و پروتز را می توان از طریق پوست ختنه گاه ، کیسه بیضه یا پوبیس وارد کرد. پس از جراحی ، خوردن هرگونه غذا به مدت 10-12 ساعت منع مصرف دارد.
بیمار 5 روز در بیمارستان می ماند و سپس حدود 3 ماه در خانه بهبود می یابد. عدم نعوظ تا 20 روز طول می کشد و روابط صمیمی به مدت 60 روز ممنوع است.
از جمله عوارض احتمالی عمل ، رد پروتز نصب شده ، ایجاد نکروز (درجه حرارت بالا ، التهاب) و عفونت زخم است. با چنین علائمی ، لازم است بلافاصله به بیمارستان بروید و دستکاری های مکرر را برای اصلاح وضعیت به وجود آمده انجام دهید.
هنگام انجام پروتز ، مهم است که یک جراح خوب پیدا کنید که مناسب ترین ایمپلنت را انتخاب کرده و از وجود موارد منع مصرف و عوارض جانبی احتمالی جلوگیری کند.
سایر روشهای غیر جراحی بزرگ کردن آلت تناسلی
پزشکان برخی از تکنیک های غیر جراحی برای بزرگ کردن آلت تناسلی را تشخیص می دهند که در لیست زیر مورد بحث قرار گرفته است.
- استفاده از پمپ خلاءاین تکنیک به شما امکان می دهد گردش خون در اندام را افزایش دهید و تأثیر آنی اما کوتاه مدت دارد. این ضربه با تغییر فشار در فضای بدون هوا پمپ ، جایی که آلت تناسلی در آن قرار دارد ، ایجاد می شود. پمپ های خلاء برای درمان ناتوانی جنسی استفاده می شوند ، بنابراین فقط باید طبق دستورالعمل استفاده شوند. در میان پیامدهای منفی چنین استفاده ای ، تیره شدن اندام به دلیل کبودی و کبودی های متعدد ، افزایش آسیب اندام وجود دارد.
- با استفاده از افزايش دهنده.دستگاه ویژه ای برای عملکرد مکانیکی ، که به بزرگ شدن آلت تناسلی کمک می کند. برای به دست آوردن یک اثر ملموس ، باید چندین سال استفاده شود. معایب دستگاه: خطرات بالای آسیب به آلت تناسلی (اختلال در جریان خون ، منجر به ناتوانی جنسی). هنگام استفاده از دستگاه (آویزان کردن بار به اندامی که باعث خمیدگی و تغییر شکل آن می شود) ، توسعه پیامدهای منفی نیز مورد توجه قرار می گیرد.
- مکمل ها و سایر داروهای گیاهی.نظر پزشکان در این مورد متفاوت است ، زیرا بسیاری از متخصصان چنین درمانی را فقط به عنوان یک درمان کمکی در نظر می گیرند. بنابراین ، بیمار باید به وضوح درک کند که بزرگ کردن اندام هنگام مصرف قرص تقریباً غیرممکن است. چنین وجوهی می تواند به طور کلی برای بهبود قدرت استفاده شود.
بررسی پزشکان و بیماران
پاسخ پزشکان و بیماران پاسخ های متفاوتی دارد ، زیرا در این مورد بستگی زیادی به وجود برخی علائم ، وضعیت عمومی بدن و آمادگی آن برای جراحی دارد.
بررسی جراح: "من به عنوان یک جراح واجد شرایط ، می خواهم بگویم که در صورت وجود علائم قانع کننده باید عمل بزرگ شدن آلت تناسلی انجام شود. اغلب ، چنین دستکاری هایی با تغییر شکل شدید اندام ، ناهنجاری های مادرزادی و اندازه های بسیار کوچک آلت تناسلی انجام می شود. تکنیک مناسب ، ارزیابی صحیح وضعیت عمومی بیمار و حذف موارد منع مصرف احتمالی مهم است. "
وصیت نامه بیمار: "بله ، من نیز مشکلاتی دارم ، زیرا آلت تناسلی کوچک دارم. چندین بار به بیمارستان رفتم ، اما پزشکان می گویند هیچ نشانه ای وجود ندارد و بس. من می خواهم به خارج بروم و برای انجام پروتزهای فالوپ تلاش کنم. اما نمی دانم این عملیات چقدر ایمن است. "